دواعی معنوی مجازدواعی معنوی مجاز به معنی انگیزه های معنایی در استعمالات مجازی است. ۱ - تعریف دواعی معنوی مجازدواعی معنوی مجاز، مقابل دواعی لفظی مجاز بوده و عبارت است از فواید معنایی که سبب استعمال معنای مجازی به جای معنی حقیقی می گردد؛ به بیان دیگر، فواید غیر لفظی ای که به خاطر آنها درباره چیزی مجاز گویی می شود، مانند: قصد تعظیم، تحقیر، ترغیب، تشویق و ایجاد نفرت که تمام اینها سبب می شود معنی مجازی بر حقیقی اولویت داده شود، مثل این که برای تعظیم شخص عالمی به او، " ابوعلی سینا " گفته شود یا به منظور تحقیر وی، به او " ابوجهل " گفته شود، یا برای ترغیب نسبت به چیزی، بگویند این " آب حیات " است، یا برای پرهیز دادن از چیزی گفته شود آن " سَمّ " است. [۱]
اصول الفقه الاسلامی، زحیلی، وهبه، ج ۱، ص ۳۰۶.
[۲]
المحصول فی علم اصول الفقه، فخر رازی، محمد بن عمر، ج ۱، ص ۳۳۵.
[۳]
اصول الفقه، زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، ج ۲، ص ۷۱.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۴۷۱، برگرفته از مقاله «دواعی معنوی مجاز». |